Ascensión al Capeloso desde Las Herrerías

Hace unos días un amigo nos recomendó esta ruta y decidimos aprovechar la primera oportunidad que tuvimos para venir: un festivo estratégicamente colocado en mitad de la semana. Nos ha llevado dos horas de viaje en coche llegar hasta aquí. ¡Esperemos que valga la pena!

Como no teníamos claro si en Las Herrerías sería fácil aparcar, decidimos dejar el coche en una pequeña explanada que vimos en la carretera antes de coger el desvío al pueblo. Aunque ya estamos en noviembre y está todo bastante parado, se nota que estamos en un pueblo con vida gracias al Camino de Santiago. De todas formas, no lo atravesamos del todo. Enseguida cogemos una desviación a mano izquierda para comenzar a subir.

La subida es fuerte y continua desde el principio, pero a través de un bosque precioso. Nos llama la atención la cantidad de barro que nos encontramos en algunos puntos, teniendo en cuenta además que apenas ha llovido en los últimos dos meses.

Al llegar a un pequeño collado junto a unas antenas, el paisaje y la ruta cambian del todo. El bosque ha quedado abajo y ahora disfrutamos de unas vistas mucho más amplias. De hecho, ya vemos el objetivo del día: el Capeloso. La pista por la que caminamos ahora va siguiendo el cordal, así que las vistas son preciosas. Bueno, excepto los trozos recién quemados por los incendios que por desgracia han asolado el noroeste de la península hace tan solo un par semanas…

Cuando no llevábamos ni un kilómetro por esta pista, divisamos un par de gigantescos mastines que nos esperan a lo lejos. ¡No me fastidies! ¡Que no nos hagan dar la vuelta, por favor! Me encantan los perros, pero el año pasado tuvimos una terrible experiencia con una manada de siete mastines en Babia y creo que todavía no me he recuperado del todo de aquel susto. Aunque nos ladraban, sus colas parecían decir que en el fondo nos estaban dando la bienvenida. Por si acaso necesitábamos ganarnos algo más su amistad, sacamos un poco de pan de la mochila. Al final uno de ellos resultó ser supercariñoso y se llevó un montón de mimos y achuchones. La otra, algo más tímida, se limitó a observarnos desde la distancia. Tuvimos suerte y parecían tener claro que aquel era su sitio. No se vinieron detrás de nosotros.

Si a lo largo de este cordal la subida se había suavizado un poco, nos espera ahora la parte más dura de la jornada. Primero, subiendo por un pindio cortafuegos y después, por un incómodo pedrero. Eso sí, ¡esta parte también es la más entretenida del día!

Al alcanzar el vértice geodésico del Capeloso, a 1.598 m de altitud, nos detenemos lo justo para saborear la cumbre y las vistas, pero tampoco demasiado porque el viento es bastante fuerte y nos estamos enfriando muy rápido.

La bajada es mucho más suave que la subida, más tendida y por pistas cómodas. También más larga. Continuamos por zonas sin vegetación, aunque pronto empezamos a ver los bosques en los que nos acabaremos adentrando de nuevo. Los colores del otoño ya han empezado a hacer acto de presencia y es imposible no embelesarse ante semejante paleta. De todas formas, creo que todavía le faltan unos días para estar realmente espectacular.

Justo antes de llegar a la aldea de Brañas, en la provincia de Lugo, la ruta se desvía de forma brusca. De todas formas, nosotros decidimos acercarnos hasta la aldea para buscar un sitio donde sentarnos a comer de forma cómoda. Casi toda la ruta transcurre en la provincia de León, pero el camino se cuela tímidamente unos 4 km en el concello lucense de Pedrafita do Cebreiro.

Continuamos bajando y el camino transcurre ya entre bosques alternados con pequeños pastizales. Poco antes de llegar a la aldea de San Julián tenemos que subir un pequeño repecho y no voy a negar que, a estas alturas de ruta, me cuesta un poco.

Tras pasar esta aldea ya no falta nada para llegar de nuevo a Las Herrerías. Este último tramo lo hacemos ya por carretera, pero tapizada de hojas otoñales y sin tráfico, así que no nos importa nada tener que pisar un poco de asfalto.

Antes de volver al coche hacemos una pequeña parada en un bar para reponer fuerzas. La ruta ha sido intensa… ¡y nos esperan dos horas de coche para llegar a casa! Pero ha valido la pena. Mucho.

Si quieres ver más rutas en El Bierzo, pincha AQUÍ.

Si quieres ver más rutas en la provincia de León, pincha AQUÍ.

Si quieres ver más rutas en la provincia de Lugo, pincha AQUÍ.

Recuerda que en nuestro MAPA INTERACTIVO puedes encontrar otras rutas cercanas a esta que quizás te interesen...
26/05/2020 05:00
  • Distance Instructions
Label

Datos técnicos

  • Longitud: 17,5 km
  • Fecha de realización: 01/11/2017
  • Desnivel de subida: 1.075m
  • Desnivel de bajada: 1.075 m
  • Punto más alto: 1.598 m
  • Punto más bajo: 667 m
  • Tipo de recorrido: Circular
  • MIDE / Severidad del medio natural: 3
  • MIDE / Orientación en el itinerario: 3
  • MIDE / Dificultad en el desplazamiento: 3
  • MIDE / Cantidad de esfuerzo necesario: 4
→ ¿Qué es el MIDE?

Mapa

capeloso_desde_las_herrerias

Información geográfica propiedad del Instituto Geográfico Nacional.

6 comentarios

Añade el tuyo →

  1. Que bonito mi pueblo, me alegro de que os haya gustado nuestro pueblo y nuestros bosques!

  2. Hola , tienes la ruta en Wikiloc?

    • Gata Con Botas 24/01/2022 — 17:51

      Hola, Ana:
      No, no la tengo en Wikiloc, pero puedes descargarte el track al final de esta entrada. Justo encima del mapa interactivo hay una pestaña que pone GPX. Pinchando ahí se te descargará el track de forma automática.
      Un saludo

  3. Ola, Gataconbotas
    Dúas anotacións a esta ruta que, sen dúbida, merece a pena:
    – A subida pola pedreira ten un final complicado porque a vexetación está moi alta e non fomos capaces de encontrar un camiño claro para chegar ao cumio.
    – O tramo de Brañas a Outeiro estase pechando de silvas, xestas e fentos. Pásase… pero non é cómodo. Se non o limpan, vai haber que buscar unha alternativa para chegar a Outeiro.
    Un saúdo.

  4. Gata Con Botas 17/08/2023 — 08:25

    Ola, Antonio:
    Moitísimas grazas por actualizar o estado da ruta. Fixémola hai case seis anos e está claro que non son camiños demasiado utilizados… Unha mágoa.
    Para evitar a pedreira, o que se me ocorre agora vendo o mapa do IGN é ir polo camiño dos Franceses ata o punto onde alcanza o cordal da Serra da Escrita e despois facer un tramo de ida e volta ata o cumio. Pero tampouco sei como estará ese camiño, claro.
    Para evitar o outro tramo parece que habería que ir case ata Veiga de Brañas e coller un camiño que pasa pola ladeira sur de A Carocha. As partes de asfalto non terán problema, pero o camiño… Quen sabe.
    Grazas por informar ás persoas que decidan facer esta ruta a partir de agora.
    Un saúdo

Responder a Ramiro Cancelar la respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

© 2024 Gata con botas